| Sažetak | Uvod i ciljevi: Rane intervencije kod psihotičnih pacijenata hipotetski mogu utjecati na
smanjenu učestalost epizoda psihoze te time na bolju prognozu psihotičnog poremećaja. Cilj
istraživanja bio je utvrditi postoje li razlike u distribucijama varijabli koje se odnose na rane
intervencije (hereditet, anamneza, simptomi i trajanje simptoma), u odnosu na varijable
utvrđenog zdravstvenog statusa, odnosno zdravstvenih posljedica (ishod, ambulantni tretman,
funkcionalnost te broj rehospitalizacija).
Metoda: Ispitan je ukupno 91 ispitanik. Kao metoda prikupljanja podataka korišten je
prigodno sastavljeni upitnik koji je napravila autorica ovog završnog rada. Podaci su
prikupljeni iz arhive o hospitalizacijama na Psihijatrijskom odjelu Opće bolnice Dubrovnik.
Rezultati: Nisu utvrđene statistički značajne razlike u distribucijama nezavisnih varijabli koje
se odnose na rane intervencije (hereditet, anamneza, simptomi) u odnosu na varijable
utvrđenog zdravstvenog statusa odnosno zdravstvenih posljedica (ishod, ambulantni tretman,
funkcionalnost te broj rehospitalizacija), s izuzetkom varijable rjeđeg broja ambulantnih
tretmana, u slučaju prikupljanja podataka o anamnezi. Međutim, kod svih varijabli trajanja
simptoma pred epizodu prve psihoze, pokazalo se da je ranije javljanje na pregled povezano s
boljim zdravstvenim ishodima, rjeđim ambulantnim tretmanima, boljom funkcionalnošću te
manjim brojem naknadnih rehospitalizacija.
Rasprava i zaključak: Na temelju dobivenih rezultata, rane intervencije kod psihotičnih
pacijenata doprinose svim poželjnim zdravstvenim ishodima u slučaju pravovremenog
javljanja u ranijim fazama bolesti. Također, rjeđi je i broj ambulantnih tretmana, u slučaju
anamnestičkih podataka o ranijim poremećajima nevezanim za aktualnu psihotičnu bolest.
Drugim riječima, pravovremene rane intervencije doprinose rjeđim epizodama psihotičnog
poremećaja. |
