Uvod i ciljevi: Rane intervencije kod psihotičnih pacijenata hipotetski mogu utjecati na smanjenu učestalost epizoda psihoze te time na bolju prognozu psihotičnog poremećaja. Cilj istraživanja bio je utvrditi postoje li razlike u distribucijama varijabli koje se odnose na rane intervencije (hereditet, anamneza, simptomi i trajanje simptoma), u odnosu na varijable utvrđenog zdravstvenog statusa, odnosno zdravstvenih posljedica (ishod, ambulantni tretman, funkcionalnost te broj rehospitalizacija). Metoda: Ispitan je ukupno 91 ispitanik. Kao metoda prikupljanja podataka korišten je prigodno sastavljeni upitnik koji je napravila autorica ovog završnog rada. Podaci su prikupljeni iz arhive o hospitalizacijama na Psihijatrijskom odjelu Opće bolnice Dubrovnik. Rezultati: Nisu utvrđene statistički značajne razlike u distribucijama nezavisnih varijabli koje se odnose na rane intervencije (hereditet, anamneza, simptomi) u odnosu na varijable utvrđenog zdravstvenog statusa odnosno zdravstvenih posljedica (ishod, ambulantni tretman, funkcionalnost te broj rehospitalizacija), s izuzetkom varijable rjeđeg broja ambulantnih tretmana, u slučaju prikupljanja podataka o anamnezi. Međutim, kod svih varijabli trajanja simptoma pred epizodu prve psihoze, pokazalo se da je ranije javljanje na pregled povezano s boljim zdravstvenim ishodima, rjeđim ambulantnim tretmanima, boljom funkcionalnošću te manjim brojem naknadnih rehospitalizacija. Rasprava i zaključak: Na temelju dobivenih rezultata, rane intervencije kod psihotičnih pacijenata doprinose svim poželjnim zdravstvenim ishodima u slučaju pravovremenog javljanja u ranijim fazama bolesti. Također, rjeđi je i broj ambulantnih tretmana, u slučaju anamnestičkih podataka o ranijim poremećajima nevezanim za aktualnu psihotičnu bolest. Drugim riječima, pravovremene rane intervencije doprinose rjeđim epizodama psihotičnog poremećaja.